WASHİNGTON KÜRT KONFERANSI: TEK GÜNDEM KOBANİ DİRENİŞİYDİ

Dünyanın Suriye’de süren Kobani direnişiyle pek fazla ilgili olduğu söylenemez ama biraz ilgili olanlar şunları biliyor:

1) Şu ana kadar Irak ve Suriye’ de (IŞ)İD saldırılarına karşı ilk ciddi direniş Kobani’de sergileniyor.

2) (IŞ)İD’ in ağır silahlarına karşı hafif silahlarla cevap veren Kobanililer ve onlara yardıma gelenlerin gücünün bir sınırı var.

3) Kobani’yi savunan YPG’nin ağır silahlara ihtiyacı var. Fakat yerel güçleri (IŞ)İD’e karşı silahlandırma kararı alan ABD liderliğindeki uluslararası koalisyon bu konuda bir adım atmış değil.

4) Koalisyon Suriye’de (IŞ)İD ve Nusra Cephesi’nin mevzilerini bombalıyor ancak Kobani’yi kuşatan (IŞ)İD güçlerine karşı herhangi bir saldırı bu satırlar yazılana kadar gerçekleşmemiş, yapıldığı yolundaki bazı iddialar da doğrulanmamıştı.

5) Üç taraftan (IŞ)İD’in kuşatması altında olan Kobani’nin dış dünyayla tek bağlantısı Suruç üzerinden Türkiye. Fakat Ankara kapıyı sadece insani konular için açıyor, örneğin silah ve silahlı savaşçı takviyesine izin verilmesi taleplerini kabul etmiyor.

Bu açıdan bakıldığında HDP tarafından Washington’ da ikincisi düzenlenen Kürt Konferansı çok uygun bir zamana denk gelmişti. Fakat Cuma sabahı otelden konferansın yapılacağı Ulusal Basın Kulübü binasına giderken HDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş’ın morali epey bozuktu. Kısa süre önce Kobani’de bulunan kişilerle telefonla konuşmuş ve (IŞ)İD’in kente epey yaklaştığını öğrenmişti.

Demirtaş, Washington’da o zamana kadar yaptığı temaslardan da somut sonuçlar elde edemediklerini de söyledi. Diğer bir deyişle HDP heyeti, Kobani direnişine ağır silah vererek ve hava bombardımanlarıyla destek konusunda ABD başkentinden pek umutlu ayrılamadılar.

Kasvetli hava

Kobani tedirginliğinin yol açtığı endişe nedeniyle konferansın kasvetli bir havada yapıldığını söyleyebiliriz. İlkin PYD Eşbaşkanı Salih Müslim, vize alamadığı için skype üzerinden katıldığı konferansta yaşanan dramatik tabloyu anlatıp uluslararası topluluğu acil yardıma çağırdı.

Diğer oturumlarda da konu başlıkları ne olursa olsun konu kısa sürede Kobani’ye bağlandı. Özellikle Türkiye’deki çözüm sürecinin kaderinin Kobani direnişinin kaderiyle doğrudan ilişkili olduğunun altı özellikle çizildi.

Zira konferansa katılan Kürtlere ek olarak konuyla ilgili olan Amerikalı uzmanlar da Kobani’yeuluslararası destek verilmemesinin temel nedeni olarak Ankara’nın koyduğu rezervleri gösteriyorlar. Aslına bakılacak olursa hükümetin uluslararası koalisyona katılmama konusundaki kararlı ve ısrarlı duruşu PKK çizgisinin önünü açmış gözüküyordu. Öncelikle Suriye’de YPG, kısmen de Irak’ta HPG’nin, (IŞ)İD’e karşı mücadelede desteklenecek “ yerel güçler” arasına girmesi mümkündü. Doğrudan olmasa da Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi üzerinden dolaylı olarak bu işbirliği hayata geçirilebilirdi.

Erdoğan olayların akışını değiştirdi

Fakat tam HDP heyetinin Washington temaslarına başladığı günlerde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın New York’ta koalisyona her türlü katkı sunmaya açık olduklarını söylemesiyle her şey değişmişe benziyor.

An itibariyle çetrefil bir durumla karşı karşıyayız. Birkaç tespitle açmak istersek:

- Aralarında ne kadar görüş ayrılığı bulunsa da ABD ile Türkiye’nin stratejik ortaklığı her iki taraf için de çok değerli.

- Benzer bir şekilde ABD ve kuşkusuz diğer NATO üyesi ülkeler Türkiye’nin koalisyona sunabileceği imkanları riske etmek istemeyeceklerdir.

- Bununla birlikte uluslararası koalisyonun Kobani’yi (IŞ)İD’in insafına terk edemeyecekleri de açık. Dolayısıyla Kobani çevresindeki (IŞ)İD mevzilerine hava saldırısı seçeneğinin, Ankara memnun olsun ya da olmasın masada olduğunu düşünebiliriz.

- Fakat PKK silahlı güçlerini Türkiye’de tutmaya devam ettiği ve silahlı mücadele seçeneğini hep elinin altında tuttuğu müddetçe Ankara’nın, YPG’ye (hatta belli ölçülerde Irak’ta peşmergelere) ağır silahlar verilmesine, bunların PKK tarafından Türkiye’de kullanılması ihtimali nedeniyle yeşil ışık yakması zor gözüküyor.

Washington’daki Kürt Konferansı’nı ve onun üzerinden Kobani’yi tartışmayı yarın da sürdüreceğiz.