ŞER TOHUMLARI

“Belki de bir mezhep savaşına gidecek. Burada iç dış tahrikler büyük rol oynuyor” buyurmuş dış politikada re’sen emekli edilmiş malum şahıs. Ne büyük öngörü! Elbette en büyük sorun ‘tutamadığı dili’... Misal, Şiiliği tarif ederken, “Öyle bir mezhep anlayışı var ki, ‘Ömer’ dediğiniz zaman çılgına dönüyor. Ama Ali bizi asla çılgına döndürmüyor” deyiveriyor. Tabii ya, bilmez miyiz, üçüncü köprüye ‘Yavuz Sultan Selim’ ismini verirken gözlerde beliren o mezhepçi pırıltıyı... Marifeti Okmeydanı’nda cemevi kurşunlamak olan polise “Nasıl sabrediyorlar” gazını verirken, aklında ‘Alili Alisiz Alevilik’ tilkilerinin dolandığını... İşte bunlar hep insan sevgisinden.

Kişisel olarak hedef olmayanlar bu ‘çevir kazı yanmasın’ zihniyetini tam olarak idrak etmekte zorlanabilirler. Ben şahsen biliyorum. Taa en başından Suriye politikasını eleştirmek ‘suçunu’ işlediğim için hiç etmediğim lafları, yazmadığım cümleleri üzerime etiketleyen iktidar çevrelerinin yetinmeyip çıkardıkları ‘Nusayri’ dedikodularıyla tanışmıştım ilkin bu zihniyetle. Arap Alevilerinin ‘küfür’ gibi gördükleri bu etiketi pek sever bizimkiler. En masumu kendi anlayışının ‘dayatılması’ olduğunu idrakten uzaktır. Velhasıl Ankara’daki bakan sekreterlerinin bile mezhepçilik üzerinden dillerine doladıkları dedikoduları, Selanikli bir ‘Nusayri’ (!) olarak ‘tatmıştım’! Sonradan işin Selanik kısmına uymadığına uyanınca; anne tarafı Yunanistan’ın Mora Yarımadası, baba tarafı Beyrut’a uzanan eşim üzerinden bu kez ‘Nusayri gelini’ni şişirip şişirip pompalamalarından... 

Benimkisi kişisel şaşkınlık hâli elbette. Öyle gözü kör eden bir ruh ki bu mezhepçilik, bütün Ortadoğu’ya zehir saçıyor. Bir yanda Körfez’den, Mısır’dan; öte yandan Irak’tan İran’dan... Taa Pakistan’a kadar uzanıyor. Ve günümüzde Türkiye’de ‘demokratlık’ yalanı üzerinden örtülmeye çabalansa da kendini sürekli açık ediyor.

IŞİD yahut El Nusra gibi İslam dini için karanlık, eli kanlı, dibine kadar mezhepçi örgütlerin memlekette cirit atmasına göz yuman bir zihniyet bu. Her açığa çıkışında kendini aynadaki aksini afişe ederek ‘aklandığı’ zannedilen bir zihniyet. Kendi memleketinde ötekileştirdiklerine ‘Siz azınlıksınız biz çoğunluğuz, kesin sesinizi oturun oturduğunuz yerde’ derken, Irak’ta azınlıktaki Sünnilere hamilik yaptırtan... 

Gözü kararmış olandan adalet de beklenmez, insanlık da... İşte şimdi karşı karşıya kaldığımız durum tam da bu... Mezhepçinin mezhepçiyi mezhepçi diye suçladığı bir çamur deryası. Sınırımızın içinde bu zehri eline fırsat geçti mi akıtan mütedeyyin münevver saymakla bitmiyor. Malum şahısın ise sinirden dilini tutamadığı anlarda ağzından çıkan nefret söylemiyle aklımıza kazınıyor. Reyhanlı’da bu nefret, “..dikkat edilirse 53 Sünni vatandaşımız ne yazık ki şehit oldu” cümlesine bürünüyor. Eski ortaklarını hedef tahtasına koyarken “Bunların bir defa üç tane önemli hasleti var, takiyye var, yalan var, iftira var, üçünün neticesi fitne var, fesat var, bunlar Şia’yı geçmiş vaziyette. Şia bunların eline su dökemez” diyecek kadar şirazeden çıkartabiliyor. Muhalefet lideri için ‘zaten Alevi’ sıfatını yapıştıran bu zihniyetin ötekileştirme boyutlarının nerelere uzanabildiğini Rumlar için ‘affedersiniz Rum’ demesinden de tanıyoruz... 

Velhasıl şimdi işin ucunda cumhurbaşkanlığı koltuğu varken, kalkıp ‘mezhep kardeşliğinden’ söz ettiğinde sakın kanmayın... Bu patolojinin tedavisi yok. Bu zehir öylesine damarlarına yayılmış ki, iç politika dış politika demeden külliyen varolduğu her yere şer tohumları ekmeye mahkûm. Dün Suriye’de bugün Irak’ta ölen masum Iraklı, ister Şii ister Sünni, ister Arap, ister Türkmen, ister Kürt olsun, bu cinayetlerin tümünde bu mezhepçilerin dahli olduğunu unutmayın. Bu mezhepçiliğin en kanlı tezahürlerini göstere göstere sergileyen katilleri masum siyasal gündemleri varmış gibi gösterenlerin yalanlarına aldanmayın. Mezhepçiliği ‘Fizan’da aramayın, hemen burnunuzun dibinde.