PKK -KDP İLİŞKİLERİNİN NORMALLEŞMESİ GEREKİYOR

Kürt halkı geçen sonbahardan bu yana sorunlu bir seyir izleyen PKK- KDP ilişkilerinin düzelmesini; sorunların çözülmesini bekliyor.

Ne var ki ve ne yazık ki bu beklenti bir türlü de gerçekleşmiyor.

Artık yıpratıcı bir hal alan sorunlar her nedense çözülemiyor. Partiler arasında beklenen işbirliği ve güven ortamı yaşanan bunca acıya ve kayba rağmen bir türlü oluşamıyor.

Bu da kamuoyunda Kürtlerin genel çıkalarının ve Kürdistan’ın özgürlük kavgasının ciddi zarar göreceği endişesinin doğmasına yol açıyor.

Kürt halkı tarihsel tecrübesi sayesinde rejimlerin ve sınırların değişeceği, her kimliğe neredeyse bir ülkenin verileceği kanlı güç savaşlarının yaşadığı Ortadoğu’daki nesnel sürecin yaşamsal önemini fark ediyor.

Bölgede ortaya çıkan fırsatlar kadar riskleri de görüyor. Bu yüzden Kürt partileri arasında işbirliğinin sağlanmasını; ulusal- demokratik dinamiklerin bir çatı altında toplanmasını istiyor.

Aksi durumda tarihsel bir fırsatın daha kaçacağını geçmiş deneyimlerinden biliyor ve bunun endişesini yaşıyor.

Bölünmüşlük ve parçalanmışlıktan çok çekmiş ve çok şey de kaybemiş Kürt halkı bir kez daha kaybetmek; kaderini başkalarının insafına terk etmek, yeni yüzyılı da acı içinde geçirmek istemiyor.

Kürdistan’ın iki büyük partisi PKK ile KDP başta olmak üzere bilimum Kürt siyasetine bu nedenle aralarındaki sorunları çözmeleri ve ulusal birliği gerçekleştirmeleri çağrısını yapıyor.

Partilerimizin kamuoyundan yükselen sağduyulu bu sese kulak vermeleri gerekiyor.

Kürt partilerinin Kürt halkının haklı endişe ve uyarılarını ciddiye almaları; sorunlar daha fazla ağırlaşmadan karşılıklı olarak yumuşama adımları atmaları, aralarında yapıcı ve kalıcı köprüler kurmaları gelinen aşamada zorunlu görünüyor.

Zira, Ortadoğu yeniden dizayn edilirken; rejimlerin niteliği ve sınırları yeniden şekillenirken; bölgenin diğer halkları gibi Kürtlerin de kaderi yeniden çizilirken Kürt partilerinin aralarındaki sorunları çözmeden ve ulusal birliği gerçekleştirmeden herhangi bir sonuç elde etmeleri mümkün görünmüyor.

Ne de olsa Kürdistan’da parçaya dayalı siyaset dönemi sona ermiş; bütün parçaların süreçleri içiçe geçmiş, Kürtlerin ya hep birlikte kazanacakları ya da hep birlikte kaybedecekleri yeni bir dönem başlamış bulunuyor.

Bu dönem Kürt partilerine birleşmek ve işbirliğini derinleştirmek dışında başka bir yol da bırakmıyor.

Nesnel süreç hiçbir Kürt partisine ve Kürdistan’ın hiçbir parçasına ‘tek başına kurtuluş‘ imkanı vermiyor. Kürt partilerinin bunu görmeleri ve siyasetin merkezine birlik stratejisini yerleştirmeleri gerekiyor. Bunun aksi hem kendilerinin hem de halkın kaybedeceği anlamına geliyor.

Bölgenin altüst edildiği; bölgesel ve küresel birçok gücün kendi çıkarlarını korumak amacıyla her türlü yol ve yöntemi denediği bu kaotik ve kanlı süreçte gücü, konumu ve ilişkileri ne olursa olsun hiçbir partinin amaçlarını tek başına gerçekleştirmesinin imkanı bulunmadığına göre geriye yalnızca birleşmek kalıyor.

Kaldı ki son zamanlarda Rojava’da ve Güney Kürdistan’da yaşananlar Kürt halkının kitlesel katliamlar tehdidi altında olduğunu da gösteriyor.

Xanekin’den Kobanê‘ye kadar yayılan ve giderek de daralan kuşatma önümüzdeki günlerin çok kanlı geçeceğine, Kürtlere yönelik saldırıların şiddetleneceğine işaret ediyor.

Sömürgecilerin Kürdistan’ı yeniden yangın yerine çevirmek istedikleri anlaşılıyor. Dolayısıyla Kürtlerin de saflarını sıklaştırmaları, Rojava’dan başlayarak kuşatma ve tehdit altındaki bütün bölgelerle aktif dayanışma içinde olmaları gerekiyor.

Kürt halkı çok ağır acılara katlanarak bugünlere taşıdığı Kürt partilerinden şimdi bu talebinin karşılanmasını ve dört parça Kürdistan'la diyaspora Kürtlerini çatısı altında birleştirecek olan Ulusal Kongre’nin bir an önce hayata geçirilmesini istiyor.

PKK ve KDP başta olmak üzere de hiçbir Kürt partisinin tarihi bu sorumluluktan kaçma şansı bulunmuyor. PKK ve KDP’nin aralarındaki sorunları hızla çözmeleri ve buna öncülük etmeleri gerekiyor.

Özcesi; Kürt partilerinin tarihsel sorumluluğu hayati önemi olan ulusal birliği biran önce sağlamalarını zorunlu kılıyor.

Sivil toplumunun da kimden gelirse gelsin birlik arayışına destek vermesi, Kürt partilerini bu yönlü teşvik etmesi gerekiyor…