İÇİNE ŞEYTAN KAÇMIŞ MELEK

AKP iktidarı ve onun tıynetinin TC prosesi dolayısıyla muhalif kritiklerin bir yerinde mutlaka Müslümanlığa dair bir atfın yapıldığı göze çarpmaktadır.

Fakat biz inanmadığımız bir “şey” üzerinden, yani iktidarın inancın kenarına köşesine ilişkin silahıyla onu kurşunlamıyor, aksine tam da inancımızın “ortasından” esasa dair belirlemelerde bulunuyoruz.

Belirlemelerimiz yanlış olabilir, ama “kitabın ortasına” sadık açıklamalar yaptığımız göze çarpmaktadır.

On yıllarca iktidara gelmesini bekleyen büyük bir kitlenin gözünde bir melek olan AKP, yine on yıllarca devlet-millet kucaklaşması temasını işleyen aynı kitlenin yüreğine, bunu gerçekleştiren bir hareket olarak, su serpmiş ve devlet-millet kucaklaşmasını elverişli kılmıştır.

TC’de sosyal ve siyasal sürecin milletin beklentisi yönünde ilerlemesi, devleti milletin bir eline güneşi diğer eline de ayı vererek kucaklaşmaya sevk etti. Zaten özünde devlet düşmanı olmayan aralarında Kürtlerin de bulunduğu bu Türk ıtlak olunan millet, MİT, AA ve TSK gibi kurumlarıyla birlikte tüm devleti ortak “ilahi dava” edindi.

Devleti yücelten tanrıdan, tanrıyı yücelten bir devlete vasıl olan millet, terbiye edilmemiş hakikatin açıklanmasından rahatsız oldu. Ve devletin hakikat ile savaşmak için bu kurumlarını devreye sokmasına ihtiyacı kalmadı, çünkü onun artık kendisiyle kucaklaşmış bir milleti vardı; ve o, bu savaşı hakkıyla vermekteydi.

Bu kucaklaşma için devlet millete, millet de devlete bir şey verdi. Devlet şeytanı, millet meleği verdi; ve meleğin içine şeytan kaçtı; ve içine şeytan kaçmış melek AKP ile somutlaştı.

İçine şeytan kaçmış melek, şeytandan daha tehlikelidir. Şeytan bile onun iyiliğine aldanır çünkü; kötülüğüne aldandığı gibi.