NÛBİHAR'DAN BİR İLK: SON SAYI BÜTÜNÜYLE ZAZACA!

Nûbihar dergisi Kürtçe’nin Kurmancî lehçesiyle yayın hayatına devam etmesine rağmen bu sayısıyla bir ilke imza atarak, bütün sayfalarını Zazacaya ayırmış oluyor.

Nûbihar dergisi 1992 yılından bu yana Türkiye’de Kurmancî olarak çıkan en uzun ömürlü dergi olarak biliniyor.

Bu sayıda derginin editörü Suleyman Çevîk ile Murad Celalî’nin yazılarını Zazaca yazmış olmaları dikkat çekiyor. İki yazar da Kurmanc olmalarına rağmen yazılarını Zazaca yazmışlar. Bilindiği gibi Zazaların çoğunluğu Kurmancî yazılar yazarken, çok az Kurmanc Zazaca yazabiliyor...

Bütünüyle Zazaca çıkan bu derginin bu sayısında Kürt tarihiyle ilgili önemli yazılar var. Bunlardan biri olan Wisif Zozanî’nin Siverekli önemli Kürt aydını ve yazarı Mehemed Elî Ewnî’yi tanıttığı yazısı. Yine Mehmed Akyol Şeyh Said hareketinden sonra meydana gelen Dêrqam köyü katliamını şahitlerin dilinden anlatıyor.

Bir başka önemli bir yazı da Kürt şairi Cîgerxwîn’nin Şeyh Said’in ailesinden bahsettiği yazısı, bu yazıyı da J. Îhsan Espar Zazacaya çevirmiş.

İlginç bir yazı da Rindê Becerîklî’ye ait, yazar yazısında sürrealist bir şekilde hayali dünyasından ve dengbêjlerin piri Evdalê Zeynikê’den ve kılamlarından bahsediyor. Derginin diğer kadın yazarlardan Bedrîye Topaç da edebi ve estetik bir üslupla kaleme aldığı yazısıyla katkı sağlayan isimlerden.

Nûbihar’ın bu sayısında kimler var?

A. Samed Mîrzanî, Ahmed Kasimoglu, Ahmet Say, Bedîuzeman Seîdê Kurdî, Çino, Dogan Karasu, Ehmed Kirkan, Ferhad Vinderij, Huseyîn Karakaş, Îrfan Sîmserkîsij, Îzedîn Yildirim, Mela Mehmed Elî Hunî, Murad Canşad, N. Celalî, Newzat Dodanij, Newzat Valêrî, Receb Yigitbay, Roşan Lezgîn, Sadruddîn Saxnisî, Serdar Bedirxan, Serdar Melekanij, Seyîdxan Kurij, Umer faruq Çetînkaplan, W. K. Merdimîn û Yaşar Baluken.