BAZI KÜRT AYDINLARI: ÇÖZÜM SİNE-İ MECLİS OLMALI!

Kapatılan DTP’nin ‘’Sine-i Millete döneceğiz’’ kararına, Kürt aydınlardan farklı bir öneri geldi.

Bzı Kürt aydınlar, DTP’nin Sine-i Millet’e dönme kararına karşı ‘Sine-i Meclis’i savunuyor. DTP’yi ikna için kampanya hazırlığında olan aydınların mesajıysa net: Çareyi Meclis’ten başka yerde aramayın.

Kapatılan DTP’nin ‘’Sine-i Millete döneceğiz’’ kararına, Kürt aydınlardan farklı bir öneri geldi. Aydınlar, DTP’ye ‘’Sine i Meclis’e dönün ve parlemento zemininde çalışmalarınızı sürdürün’’ çağrısında bulunmaya hazırlanıyor. İstanbul Kürt Enstitüsü Başkanı Şefik Beyaz’ın öncülüğünde hazırlanan bildiri bugün kamuoyuyla paylaşılacak. Bildiride imzası bulunan aydınların görüşü ise şu şekilde:

TOKAT SALDIRISI KINANDI

Şefik Beyaz: Tokat’taki saldırı ve DTP’nin kapatılması barış sürecine yönelikti. Buna sessiz kalmak doğru değil. Çözüm yeri Meclis’tir. DTP’nin de sağduyu ile bir karar alıp meclis zeminindeki siyasette yerini alması lazım. Çözüm yolunu sokakta aramak keşmekeşe neden olur.

Tarık Ziya Ekinci: DTP’li vekillerinin kesinlikle mecliste kalması gerektiğini düşünüyorum. Sine-i Meclis’ten yanayım.

BAŞKALARININ İŞİNE YARAR

Münir Ceylan: DTP’nin parlemonta zemininde çalışmalarını sürdürmesini istiyoruz. Çare başka zeminde aranmamalı.

Enver Sezgin: Parlementonun dışına çıkmak parlemento dışında çözüm arayanların işine yarar.

Ümit Fırat: Meclisten çekiliyoruz demek dayatmacı bir tutum. Sine-i millet yerine sağduyu ile sine-i Meclis olması gerekiyor.

BARIŞ MÜCADELEMİZİ SÜRDÜRÜN

Kürt aydınlarının hazırladığı ve Ahmet Türk’e hitaben yazılan mektupta, “Tüm DTP milletvekillerine sesleniyor, sizleri TBMM çatısı altında, ortak barış mücadelemizi sürdürürken görmek istediğimizi duyuruyoruz” deniliyor.

Venedik’e göre en son çare kapatma

Avrupa Konseyi’ne bağlı Venedik Komisyonu’nun 11 Aralık 1999’da kabul ettiği metne göre, siyasal partilerin yasaklanması ve kapatılması konusundaki standartlardan bazıları şu şekilde: Kapatma, sadece partilerin şiddeti siyasal bir araç olarak kullanmaları veya hak ve özgürlükleri yok etmek ve demokratik anayasal düzeni yıkmak için şiddet kullanmayı savunmaları durumunda haklı görülebilir. Bir siyasal parti, üyelerinin izin vermediği eylemlerinden sorumlu tutulamaz. Ülkenin durumu da dikkate alınmalıdır.