BAKANLIK BEKLETTİ, AZRAİL BEKLEMEDİ

Afyonkarahisar’da yaşayan 18 yaşındaki Emel Arık’ın yaşama şansı önce Sağlık Bakanlığı’nın altyapı çalışmalarına ardından da prosedüre takılınca lösemi galip geldi.

2008 yılında lösemi teşhisi konulan lise 3. öğrencisi Emel, 12 ay tedavi görerek hastalığını durdurdu. Geçen yıl yapılan taramada ise löseminin vücutta tekrarladığı tespit edildi. Doktorların “Acil ilik nakli yapılması gerekir” sözleri üzerine iki kardeşi ile akrabalarından doku örnekleri alındı. Fakat hiçbir doku örneği uyumlu çıkmadı.

Bunun üzerine tüm tanıdıklar ilik için kuyruğa girdi. Yaklaşık bin kişilik bir liste hazırlayan baba Özkan Arık hastaneye giderek, “Tarama için ne zaman gelelim?” diye sordu. Hastane yönetimi ise, Türkiye’de her hasta için ilk 15 kişinin taramasının ücretsiz yapıldığını vurgulayarak, bunun dışında yapılacak her tarama için bin 400 lira ödenmesi gerektiğini söyledi.

GELEN CEVAP ŞOK ETTİ

Baba Arık, bunun üzerine e-posta ile durumu Sağlık Bakanlığı’na bildirerek yardım istedi. Arık bakanlığa, “Türkiye’de 12 bin kemik iliği hastası var. Donör sayısı sadece 40 bin. Gönüllüler, Ankara ve İstanbul dışında doku tipleme laboratuvarı olmadığı için bağış yapamıyor. Lütfen bu hastalara ışık olun” diye yazdı. Bakanlıktan, “İlik bekleyen 12 bin değil 400 hasta var. Abartılı bir rakam vermişsiniz. 2010 Mart ayında her ilde tarama yapılabilecek. Bunun için altyapı çalışması sürüyor, bekleyin” cevabı geldi.

2 KİŞİ BULUNDU AMA...

Bu gelişme üzerine aile, Dünya İlik Bankası’na başvurdu. Yapılan taramalarda, Almanya’da 6’da 6 doku uyumlu 2 kişi belirlendi. Ancak bu kez iliğin Türkiye’ye gelebilmesi için yapılan yazışmalar süreci uzattı. Kısa sürede ilik nakli olması gereken Emel’in kanser hücreleri, zaman kaybı nedeniyle yüzde 5’lerden yüzde 80’lere çıktı. Değerleri yüksek olduğu için ilik nakli yapılamayan Emel, 3 hafta önce yaşamını yitirdi.

Destek istemişti

Emel, Facebook’ta babasının kurduğu “Türkiye’nin her ilinde kemik iliği bağışı yapılabilsin” adlı grupta şunları söylemişti:

“Devletimiz sadece 15 yakınının ilik vermesine izin veriyor. Üstelik tutma şansı yok denilecek kadar azken. Diğerlerinden yüklü para istiyor. Verici bulsak bile sadece iki ilde alınıyor. Peki o illere gitme imkânı olmayanlar ne yapacaklar? Zaten her yönüyle zor olan bu sürecin, bürokratik engellerle daha da zorlaşmasını istemiyoruz. Çünkü biz çektiğimiz onca zorluklara rağmen sadece insanca yaşamak istiyoruz.”